فاصله درخت پسته از آب

از جمله مهمترین مراحل فرایند کشاورزی و باغداری آبیاری است. به همین علت وجود منابع آب برای باغداری از اهمیت بسیاری برخوردار است. اطلاعات داشتن در مورد اینکه فاصله درخت پسته از آب باید به چه شکل باشد مبحث مهمی است که در این مقاله قصد داریم درباره آن اطلاعات مفیاختیار شما عزیزان قرار دهیم.

آبیاری درختان پسته

به طور خلاصه به خاطر عمر و دوره برگشت سرمایه باغات پسته، منابع آب مورد استفاده این درختان باید حداقل پایداری طولانی ۵۰ ساله داشته باشند. روی تولید پسته اندازه، تکرار و شیوه آبیاری تأثیر زیادی می گذارد. از جمله عوامل دیگری که تحت تأثیر آبیاری درخت پسته می توان به تربیت درختان جوان، شیوع آفات و بیماری هایی که از طریق هوا و خاک به درخت حمله می کنند، مقدار و کیفیت محصول دو سالانه و رشد درخت اشاره کرد. علاوه بر این شرایط اقلیمی، بافت خاک و پایه و پیوند درخت پسته جزو فاکتورهای مهمی است که روی میزان آب مورد نیاز آن برای تولید محصول اقتصادی تأثیر می گذارد.

فاصله درخت پسته از آب

فاصله درختان پسته از منابع آب

فاصله درخت پسته از آب از جایی اهمیت آن افزایش پیدا می کند که درخت پسته برای رشد و تولید مناسب به ۱۰۰ سانتی متر ارتفاع آب در طول فصل رشد نیاز دارد. فصل رشد درختن پسته ۸ ماه و از اسفند تا مهر به طول می انجامد. با این وجود برداشت اقتصادی از درختانی که حتی با ۸۰ سانتی متر ارتفاع آب مفید سالانه در دسترس ریشه، آبیاری می شوند قابل انجام است.

بیشتر بخوانید: بهترین فاصله کاشت درخت پسته

با فرض حد کمی از تلفات آب در انتقال آب و آبیاری باغات، نیاز است هر هکتار باغ پسته تقریبا ۱۲,۰۰۰ متر مکعب آب در طول سال دریافت کند. این نیاز به آب بدون حساب کردن آب مورد نیاز برای آبشویی زمستانه زمین های شور و نمکی برآورد شده است. در صورت وجود و یا بروز شوری در خاک سطحی یا منطقه ریشه، باید به رژیم آبی طبیعی مورد نیاز این درخت یک تا دو نوبت آبشویی زمستانه اضافه کرد.

نیاز درخت پسته به آب در فصل های مختلف سال و در مراحل مختلف سالانه زندگی این درخت متفاوت است. این نیاز در زمستان که درخت خواب است کمتر شده و در تابستان که زمان رشد مغز پسته است افزایش پیدا می کند.

بیش تر از نصف از آب مورد نیاز سالانه در فصل تابستان یعنی بین ماه های تیر، مرداد و شهریور مورد مصرف درخت قرار می گیرد. آماده کردن آب کافی برای درختان بارور پسته به شکلی که استرسی در اثر اشباع شدن خاک و نبود آب کافی در خاک به آن ها وارد نگردد، جزو اهداف مدیریت بهینه آبیاری است. باتوجه به این مسائل فاصله درخت پسته از آب باید به شکل مناسب باشد.

فاصله درخت پسته از آب

به خاطر وجود شبکه ریشه وسیع و ساختار برگ مقاوم، درخت پسته توانایی زنده ماندن در دوره های خشکسالی و شرایط کم آبی را دارد، اما مقاومت درختان پسته بدین شکل نیست که آنها برای تولید محصول اقتصادی و مناسب نیاز به آب کمی داشته باشند. اگر درختان پسته در طول دوره های حساس به کم آبی با میزان کمتر از نیاز واقعی آبیاریشان صورت بگیرد، روی فرآیندهای درونی درخت اثرات منفی می گذارد. بنابراین باید بدانید که تحمل درختان پسته نسبت به خشکی بستگی به قدرت و مقاومت آنها در برابر زنده ماندن در شرایط خشکی دارد و این موضوع به این معنی نیست که درختان پسته می توانند در شرایط آبیاری با میزان کم، رشد سریع با باروری زیاد داشته باشند.

برنامه آبیاری درختان پسته

از اهداف آبیاری درختان پسته و فاصله درخت پسته از آب داشتن یک برنامه برای تامین مقدار مناسب آب برای باغات در زمان لازم است. آبیاری به حد کافی به باغدار این اطمینان را می دهد که رطوبت خاک در طول فصل به خوبی حفظ می گردد. گرفتن تصمیمات مناسب برای انجام آبیاری، نیاز به دانستن نیاز آبی درخت و اجرای مناسب سیستم آبیاری با رعایت یکنواختی مناسب و میزان دقیق آب تحویلی دارد.

به طور خلاصه سیستم های قطره ای نسبت به روش های سطحی موثر تر هستند زیرا علاوه بر  ایجاد  یکنواختی بیشتری در آبیاری، بهره وری بیشتری هم دارند.

آبیاری عامل مهم در پرورش درختان پسته

علاوه بر اهمیت فاصله درخت پسته از آب، آبیاری در طول فصل مهمترین عملیات داشت است برای همین فاصله درختان پسته از منابع آب باید به شکلی باشد که این امر با وقفه مواجه نشود. خشکی درخت موجب شده تا اتفاقات ناگواری برای درخت از جمله خشکیدگی سر شاخه ها، ریزش و خشکیدگی برگ ها، کوچک شدن سطح برگ ها و در نتیجه کم شدن سطح فتوسنتز کننده گیاه و لخت شدن ظاهر گیاه، تشدید اثرات آفتاب سوختگی بر روی شاخه ها و نهایتا خشک شدن کامل گیاه بیفتد.

فاصله درخت پسته از آب

طبق تحقیقات انجام شده، انجام آبیاری کافی و جلوگیری از خشکی درخت در اواخر فصل بهار به خصوص در ماه خرداد بیشترین اثر را در کاهش تشکیل پسته ها و در نهایت کاهش احتمال آلودگی مغز پسته به آلودگی و آفات دارد.

در مناطق کاشت و برداشت پسته منبع اصلی تامین آب، چاه های عمیق و در بعضی جاها قنات است. برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی باعث شده تا کاهش دسترسی به منابع آب زیرزمینی اتفاق بیافتد. با وجود اینکه درخت پسته در برابر خشکی و شوری مقاوم دارد اما برای تولید حداکثر محصول نیاز است که در هر منطقه و برای هر رقم خاص، آب مورد نیاز آن و فاصله درخت پسته از آب فراهم گردد.

بیشتر بخوانید: هیومیک اسید، طلای سیاه طبیعت

به طور تقریبی در بیشتر باغ های پسته کشور آبیاری به شکل کرتی و جوی و پشته ای انجام گرفته و میزان آبی که در اختیار گیاه قرار می گیرد حد مشخصی ندارد. در بعضی از باغ های پسته بیش از اندازه و در مناطقی دیگر کمتر از اندازه ی نیاز آبیاری درخت پسته انجام می گیرد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *